Яруу найрагч Б.Эрдэнэсолонгын бүтээлээс

Харанхуйд

Би хүүхэд биш,
Би маш их өөрчлөгдсөн.
Би чиний нууцыг хадгалж чадна, харанхуй
Би чиний зөвшөөрөлгүйгээр юунд ч хүрэхгүй
Намайг тайван орхих хэрэгтэй
Хөвгүүдийг хэрхэн уруу татсан,
Хүүхнүүдийн охин насыг яасныг чинь
Хүнд би хэлэхгүй. Дахиад чамайг татаж чангаахгүй
Гэхдээ нэгэн үнэнийг
Гэрчүүдийн дэргэд хэлэхэд:
-Хаалга цонхгүй, хэлгүй дүлий, тас хар
Хамгийн гол нь ёроолгүй гэж айлгаад байсан
Харанхуйн цаана гэрэл бий, түүнийг
Харж чадсан хүн айдсаас чөлөөлөгдөнө гэсэн
Гүтгэлгийн чанартай яриаг
Хэн нэг нь зориуд тараасан тухай
Гадуур шуугиад л байна шүү …


Эх орны тухай шүлгүүд

-Би чамд хайртай ,
Эхнэртэйгээ анх унтахдаа ч
Ингэж нялуурч байсангүй
Эх орон минь
-Би чамд хайртай
Хайрлах ёстой бүхнийг чинь
Би хайрласан.
Харин чи намайг огт
Хайрлахгүй юм. ………………………………………………………………………….
Одоо болсон, би азгүй амьтан биш
Хамгийн үнэт санаагаа хайчилж орхино
Бүгдийг мартана, надаас элдвийг асуух,
Надтай харилцан ярилцахыг хориглоно

Баяртай эх хэл минь
Баяртай эхлэл минь
Баярлалаа хүүхнүүд ээ
Миний бичих
Та нарын ердийн амьдралаас
Мянга дахин доогуур
Бохир зүйл
Бохир үзэл
Хүүхдэд битгий ойртуул
Сэрүүн газар хадгал

Сандалны тухай шүлэг
Урт хар сандал өрөөнд минь байдаг
Түүнд би хүлээлт гэдэг нэр өгсөн
Надтай цуг ханьсах түүний
Насыг нь хэлж мэдэхгүй
Бид ямар нэгэн зүйлийг
Маш удаанаар хүлээж байгаа
Бидний тэвчээр нэг л нартай өдөр барагдаж
Би, чи-дээ тулан хэрэлдэж уралцахаас
Би маш их эмээдэг, эмзэглэдэг
Хүлээлт бид хоёр одоохондоо
Хүний амьдралаар амьдарч байгаа …
Ханын цаг хөхөөтэй биш
Тахиатай төстэй
Хичнээн уран яруу донгодлоо ч
Сайхан зүүднээс хашгирч сэрээдэг
Үргэлж хашгирч сэрдэг минь ч
Үүнтэй холбоотой



Үрчлээсүүд ,
Амьдарсныг сануулдаг
Хөгшрөл ,
Залуу байсныг сануулдаг
Ямар ч үрчлээсгүй
Ямар ч алдаагүй
Яралзсан цагаан шүдтэй
Эмгэн болмоор байна уу,
Ярьдаг хүүхэлдэй минь.



Зарим зүйлсийг худалдаж болдоггүй
Зарим хүмүүс үүнийг мэддэггүй
Зарим зүйлсийг худалдан авч болдоггүй
Зарим хүмүүс үүнийг мэддэггүй



Усны чимээг сөрж зогсоод
Өөрийгөө хайв
Урсгал бүгдийг нь хамаад явчихжээ
Галын чимээг барьж үзээд
Өөрөөсөө айв
Хашгирмаар халуун
Үнс нурам л үлджээ
Шатсан, урссан бүхнийхээ араас
Шаналан суухад зүрх базална



Мөнх, мөнх бусын завсарт
Эд хогшлууд минь эвшээлгэнэ
Эзнээ дуурайсан тэднийг
Нэвширтэл нь зодохсон
Хамтран амьдрагчид минь
Хана, шал, ширээ, сандлууд минь