Нэргүй шүлэг

Өчигдөр би зусландаа очив
Өнө холыг мөрөөсөн жаал гөлрөв
Энэ жилийн сүүлчийн цасан дор
Хэдэн хөх яргуй
Эгээ л хүүхэд шиг
Эрхэлж гүйцсэн хэвтэнэ
Хөөрхөн гэж жигтэйхэн
Мөдхөн тэд толгой дараалан хагдарч
Сэтгэлийн мухарт гэгээ цацчихаад
Хаашаа ч юм нисэж одно
Хэдэн хаврын яргуй тэнд буйг
Хэзээ нэгэн цагт би л очиж тоолно . . .