Блогоор аялсан түүх - 11

Энэ удаа би Цэцэнсод гэдэг хүний блогоор аялсаныгаа товчхон хүргье гэж бодлоо. Энэ хүний блогт орсон хэн хүн ямар ч байсан нилээд саатаж, түүгээр ч барахгүй тэдний хүндэт зочдын нэг болноо гэдэгт итгэлтэй байна. Уг блогийн эзнийг би мэдэхгүй юм. Угаас блогчид тэгтлээ нэг их бие биенийгээ мэдэх биш дээ. Гэхдээ энэ блогоос харахад энэ хүний ертөнцийг үзэх үзэл нь их гоё санагдсан. Блог болгон дээр байдаг тайлбар (уриа, үг ч гэдэг дээ) - аас нь үзэхэд л сонирхол татахгүй байхын аргагүй.
Сэтгэл минь цагаан гэхдээ будчихсан
Хүсэл минь хязгааргүй гэхдээ хүлээстэй
Дурлал минь олон гэхдээ нууцлаг
Амьдрал минь аз жаргалтай гэхдээ жүжиг . . . гэх мэтээр үргэлжлэнэ. Ер нь блогны ийм үгс тухайн блогны эзний амьдралыг үзэх үзлийн үндсэн өнгө байдаг байх гэж боддог болохоор аль ч блогт орсон эхлээд харах дуртай. За яг энэ өнгийн маш сонирхолтой бичлэгнүүдийг эндээс харж болох юм билээ. Цэцэнсод өнгөрсөн оны 7 сараас эхлэн энэ блогийг хөтөлж эхэлсэн байна лээ. Чухам ямар мэрэгжилтэй хүн болохыг мэдэхгүй ч бичиг цаас, ном зохиол талын хүн болов уу. Бас эрэгтэй хүн байх гэж бодсон. Түүний анхны бичлэгнээс авхуулаад л сонирхол татаж эхэлсэн. Ихэнх хүн блог нээснээ илтгэж, эсвэл ямар сэдлээр блог нээх болсоноо учирладаг бол энэ хүн зүгээр л хаа нэгтэй хөтөлж байсан зүйлээ энэ блог дээр үргэлжлүүлээд явж байгаа мэт мэдрэгдсэн. Тэгээд бодохоор энэ хүнд бичгийн ажил эгэл жирийн зүйл байх. (Би зөвхөн өөрийнхөө бодлоор л хэлж байгаа шүү) Түүний анхны бичлэг нь "Төөрч жаргагсдад" гэдэг нэртэй байсан. Үүн дээр "Амьдрал, цаг хугацаа болон түүний үнэ цэнэ, Үнэн-ний тухай, Шудрага гэж юу вэ, Хууль гэдэг нь" гээд маш өргөн ойлголтуудыг ердөө нэгээс хоёрхон өгүүлбэрт багтааж өөрийнхөө ойлгосоныг гаргаж ирсэн нь маш их таалагдсан. Хамгийн гол хэн нэгний уран цэцэн үгээр биш шүү дээ. За тэгээд "Байж болох л юм" гэх мэтээр бичлэгүүд нь цааш яьна. Үнэхээр нэг уншууртай. Зараа андын блогны дүрэмд байдаг шиг богинохон, ойлгомжтой, цэгцтэй бас сонирхолтой. Түүний "Үүрдийн аз жаргалдаа" гэдэг захидлыг уншихад л . . .
Сайн байна уу? Хайрт минь... гэж захиагаа эхлэмээр байвч энэ агуу эрхийг надад чи минь л өгсөн болохоор Сайн байна уу? Миний үүрдийн аз жаргал минь гэж би эхлэе дээ.
Зүрхэнд чинь дурлалын дуслыг мэдрүүлэх энэ захидлыг эрийн заяанд орогдсон их зангаа гээж агуу их гоо үзэсгэлэнгийн чинь өмнө сөхөрсөн оюун ухаандаа бус зүрх сэтгэлдээ захирагдан бичлээ . . . гээд л эхлэнэ шүү дээ. (Би үгээр нь биш ойлгосоноороо л бичиж бна)
Тэр бас шүлэг бичдэг "яруу найрагч", өгүүллэг бичдэг "зохиолч", эссэ бичдэг "судлаач" хүн юм би бодсон. Түүний бүх бүтээл, бичлэгүүдээс хүн, хүний мөн чанар, түүний дотоод сэтгэл, оюун санаа, хүмүүс хоорондын харилцаа, байгаль орчлон, түүний хамгийн сайхан мөчүүд, мөн байгаль хүний хоорондын шүтэлцээн гэх мэтийг харьцангуй дотоод мөн чанараас нь гаргаж ирдэг юм билээ. Түүний "Цасны түүх" гэдэг өгүүллэгт. Нэгэн бүсгүйн дусал нулимс явсаар хэрхэн цасан ширхэг болдог тухай, "Бурханы дүрд тоглосон нь" Шоргоолжны амьдралд хүний тус хэрэггүй үүгээрээ дамжуулаад хүн өөрөө л өөрийнхөө амьдралд хэрэг болох болохоос бурхан болох гээд хэрэггүй тухай, "Гарын үсэг" Хүний амь гэдэг ердөө л ерөнхийлөгчийн гарын үзүүрт тэр хүний сэтгэл хөдлөлийн үзүүрт хүрчихэж болох тухай гээд байдаг л нэг сэдэв юм шиг хэрнээ цаагуураа ямар их гүн гүнзгий утга яваад байгааг маш богинохон өгүүллэгт багтааж байна вэ гэж бахархмаар бичсэн байх юм. Бас Английн философич А.Ж. Аеэр гэдэг хүний Амьдралын утга учрын тухай бичсэн эссэг Бат-Эрдэнэ гэдэг хүний орчуулгаар блогтоо татаж оруулсан байсан. Тэгэхээр энэ хүний үзэл бодолтой их ойрлцоо очиж өөрөөр хэлвэл таалагдсан учраас авчирсан болов уу гэж санасан.
За тэгээд би энд бүгдийг нь ингээд бичээд байвал та нарт утгагүй болох нь мэдээж. Өөрсдөө уншиж, өөрсдийнхөө өнцгөөс ойлговол өшөө илүү амттай байх болно. Ер нь ч тэгээд би энэ булангаараа зарим нэг хүмүүсийн блогийг ерөнхийд нь санал болгодог болохоор тэр чигээр нь дүгнэж бас болохгүй. Та бүхэн цаг зав гарвал орж үзээрэй л дээ. Харамсахгүй гэдэгт итгэнэм.