Блогоор аялсан түүх-2

Би гэдэг амьтан
Бичиг соёлын далайд нэвтэрсэн
Билгүүн их номтон
Билэг танхай нэгэн биш юм
Яруу найраг бичдэг хүн болж
Янжинлхамыг хилэгнүүлж
Яруу найрагчидаа гомдоочихвол
Яанаа та минь ээ
Яахав зүгээр л намайг
Ярьж байна гэж бодоод уншаарай
Блог гэдэг чинь ерөөсөө
Борхон зүрхний угаас
Боргилон боргилон ундрах
Барагдашгүй нэгэн булаг юм байна
Ганцаас эхэлж олныг хамарсан
Гайхам нэгэн урлан юм байна
Газар газрын сонинг агуулсан
Гайгүй сайн төөрдөг байшин юм байна
Цаг нартай уралдан гарсан
Цахим нэгэн ертөнц юм байна
Тийм гэхийн аргагүй эгэлхэн бас даруухан
Тэмдэглэлийн электрон дэвтэр юм байна
Тэлмэн дүүгийн урлангаар
Тэнхээ мэдэн аялав
Тэрүүгээр энүүрээр оров
Тэгээд тэндээс нэг юм олов
Гэтэл тэр нь юу гэж санана
Гэрэл гэгээ юм
Өнгөтэй өөдтэй гэрэлтэй гэгээтэй хэмнэлээ
Өнө мөнхөд хадгалж яваарай дүү минь.
Зүүдчин найзын булангаар
Зөв буруугүй тэнэв би
Таалагдсан зарим нэгэнд нь
Талархал үлдээх гэж оролдов
Тэгсэн чинь болдоггүй
Тэсвэр алдав, тэгээд ч чаддаггүй
Утас авч ярив түүн рүү
Учирыг асууж лавлав
Хамаагүй ороод байдаггүй
Хамгаалалт тавьчихсан гэнэ
Харин тэр минийхийг
Харж суусан юм байж
Шар айрагны тухай
Шавилхан багадаа бичсэнээ тавьчихсаныг хараад
Архи тамхины тухай юмаа даа гээд
Алгуурхан дуу нь цаашлав
Андын минь энэ байдал
Аргагүй нэгийг бодогдуулав
Блогныхоо энэ ертөнцийг
Бохироос холхон байлгая хэмээн
Бодсон боловуу тэр гэж би санав
Санасанаа би баталж чадахгүй ч
Санаа зовов, сэтгэл эвгүйрэв
Бушуухан буцаж ороод
Бусармаг шүлгээ авчихав
Булхайцахаараа
Буцаад нүүчихэж болдог
Бузгай эдээ энэ бас.
Бямбаагийн ертөнцөөр
Бяцхан аялав
Би барахгүй юм билээ
Бичсэн нь арвин юм билээ
Монгол үнэртсэн эднийхээр
Морилж харин нэг саатаарай
Хайрламаар хүндэлмээр өнгөрсөн үеэ
Хармалмаардаа гэсэн аястай байсан
За тэгээд цаашилбал
Захгүй юм билээ, энэ далайгаар
Завтай болоод цагтай бол та бүхэн
Завиндаа суугаад сэлүүрээ бариад урагшилбал
Заавал нэгийг олж хоёрыг тунгаанаа.